C-Peptide

آزمایش C-Peptide   

نام اختصاریC- peptide :

سایر نام ها Connecting Peptide Insulin :، Insulin- Connecting Peptide، Proinsulin C-peptide، C- پپتید

نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم، ادرار 24 ساعته

شرایط نمونه گیری:

1. بیمار باید 10 – 8 ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشد. نوشیدن آب مجاز می باشد. قبل از انجام این آزمایش باید از پزشک در مورد لزوم ناشتا بودن سؤال شود.
2. از مصرف داروهای پایین آورنده قند خون 24 ساعت قبل از آزمایش اجتباب گردد.
3. بیمار، اخیراً نباید ماده رادیواکتیو دریافت کرده باشد.

مقادیر مرجع:

در شرایط ناشتا: (SI: 170-900 pmol/L) 0.51 – 2.70 ng/ml

پس از تحریک با گلوکز یا گلیکوژن: افزایش تا 5.6 ng/ml (SI: 1870 pmol/L)

آزمایش پپتید C چیست؟

این آزمایش سطح پپتید C را در نمونه خون یا ادرار شما اندازه گیری می کند. اندازه گیری پپتید C یک راه دقیق برای فهمیدن میزان انسولین بدن شما است.در طی فرآیند ساخت انسولین، پانکراس شما پپتید C تولید می کند. پپتید سی و انسولین به طور همزمان و به مقدار مساوی وارد جریان خون شما می شوند. پپتید C بر سطح گلوکز خون شما تأثیر نمی گذارد، اما بیشتر از انسولین در خون شما باقی می ماند، بنابراین اندازه گیری دقیق آن آسان تر است.

آزمایش پپتید C می تواند اطلاعات مهمی را برای کمک به درک، نظارت و/یا درمان اختلالاتی که شامل میزان تولید انسولین در بدن شما می شود، مانند هیپوگلیسمی (قند خون پایین) و دیابت ارائه دهد.

برای چه استفاده می شود؟

آزمایش پپتید C ممکن است برای کمک به موارد زیر استفاده شود:

1. علت هیپوگلیسمی (قند خون پایین) را پیدا کنید. برخی از انواع هیپوگلیسمی با سطح بالای انسولین مرتبط هستند. آزمایش پپتید C می تواند به شما بگوید که آیا انسولین بیش از حد در وضعیت شما نقش دارد یا خیر. علل احتمالی هیپوگلیسمی عبارتند از:
2. بیماری کبد یا کلیه
3. سوء تغذیه
4. نوشیدن بیش از حد الکل بدون غذا خوردن
5. تومور در لوزالمعده شما (ناشایع)
6. عوارض جانبی برخی از داروهای دیابت، از جمله انسولین.
7. درمان دیابت را مدیریت کنید. اگر دیابت نوع 1 یا 2 دارید، تصمیمات درمانی ممکن است به دانستن میزان انسولین تولید شده توسط پانکراس بستگی داشته باشد. آزمایش پپتید C می تواند اندازه گیری دقیقی را ارائه دهد، حتی اگر برای دیابت انسولین مصرف می کنید. این به این دلیل است که سطح پپتید C شما به میزان انسولین تولید پانکراس بستگی دارد. آنها تحت تأثیر انسولینی که شما مصرف می کنید، نیستند.
8. درمان یک تومور در لوزالمعده را که انسولینوم نامیده می شود (ناشایع) نظارت کنید. این تومورها بیش از حد انسولین تولید می کنند و باعث کاهش قند خون می شوند. آنها تقریباً همیشه خوش خیم هستند (نه سرطانی) و معمولاً با جراحی قابل برداشتن هستند.

چرا به آزمایش پپتید C نیاز دارم؟

ممکن است به آزمایش پپتید C نیاز داشته باشید اگر:

1. هیپوگلیسمی (قند خون پایین) برای شما تشخیص داده شده است اما نمی دانید علت آن چیست.
2. شما دیابت دارید و شما انسولین مصرف کنید، و ارائه دهنده شما در حال بررسی تغییر درمان شما است.
3. دیابت نوع 2 دارید و پزشک شما می خواهد ببیند که آیا نیاز به شروع مصرف انسولین دارید یا خیر.
4. هیپوگلیسمی داشته باشید که ممکن است در اثر مصرف بیش از حد داروهای دیابت ایجاد شود.
5. تومور پانکراس (انسولینوم) برای شما تشخیص داده شده است. آزمایش پپتید C می تواند به نظارت بر وضعیت و درمان شما کمک کند.

نتایج به چه معناست؟

معنی نتایج شما به سن، سلامتی، داروهایی که مصرف می‌کنید و نتایج سایر آزمایش‌ها، مانند آزمایش قند خون، بستگی دارد. به طور کلی:

سطح بالای پپتید C معمولاً به این معنی است که بدن شما بیش از حد انسولین تولید می کند. شرایط

یون هایی که باعث افزایش سطح انسولین می شوند عبارتند از:

• دیابت نوع 2
• سندرم کوشینگ
• انسولینوم، یک تومور در پانکراس شما
• نارسایی کلیه
• سطح پایین پتاسیم در خون شما
• سطح پایین پپتید C ممکن است به این معنی باشد که بدن شما انسولین کافی تولید نمی کند. شرایطی که باعث کاهش سطح انسولین می شود عبارتند از:
• دیابت نوع 1 و در برخی موارد دیابت نوع 2
• مصرف بیش از حد انسولین برای درمان دیابت (مصرف انسولین بیشتر از حد نیاز ممکن است پانکراس شما را از تولید انسولین به خودی خود مسدود کند.)
• یک عفونت شدید
• بیماری آدیسون
• بیماری کبد

کاربردهای بالینی: اندازه گیری C-Peptide در 5 مورد بالینی بکار می رود.

1. تشخیص افتراقی هیپوگلیسمی (کاهش قند خون) اندوژن از اگزوژن
2. طبقه بندی دیابت ملیتوس ( وابسته به انسولین و غیر وابسته به انسولین)
3. بررسی عملکرد سلول های بتا در دیابت
4. پیش بینی بقاء پیوند های پانکراس
5. ارزیابی کامل بودن جراحی برداشت پانکراس.

عوامل مداخله گر :

1. بیشترین مقدار C-peptide در کلیه تجزیه می شود. بنابراین نارسایی کلیوی می تواند موجب افزایش سطح آن گردد.
2. داروهای هیپوگلیسمیک خوراکی مانند سولفونیل اوره ها سطح C-peptide را به صورت تصنعی افزایش می دهد.
3. مصرف داروهایی همچون کلروکوئین، دانازول، اتینیل استرادیول و قرص های ضد بارداری موجب افزایش سطح C-peptide می شود.

توضیحات:

• در مواردی از انسولینوما، پروانسولین افزایش می‏یابد ولی انسولین و C-peptide افزایش پیدا نمی‏کنند.
• به نظر می‏رسد که اندازه‏گیری C-peptideو  پروانسولین نسبت به انسولین کمتر تحت تأثیر همولیز نمونه قرار می‏گیرند.
• از آنجایی که C-peptide بطور طبیعی توسط کلیه‏ها دفع می‏گردد، نارسایی در فیلتراسیون گلومرولی (GFR)  سطح آن  در سرم افزایش می‏یابد.
• در برداشت کامل پانکراس مقادیر سطوح C-peptide در سرم غیر قابل تشخیص است.