آزمایش رنین

آزمایش رنین RPA))

سایر نام ها: فعالیت رنین پلاسما ( PRA )، Plasma Renin Activity

نوع نمونه قابل اندازه گیری : پلاسمای EDTA دار

شرایط نمونه گیری:

بیمار باید به مدت 2 ساعت قبل از نمونه گیری در وضعیت ثابت ایستاده یا نشسته و یا خوابیده باشد.
بیمار میبایست به مدت 3 روز قبل از انجام آزمایش رژیم غذایی طبیعی خود را حفظ نموده و مقدار سدیم خود را در حدود 3 گرم در روز محدود نماید.
با دستور پزشک، بیمار میبایست از مصرف داروهایی از قبیل دیورتیک ها (داروهای مدر)، استروئیدها، داروهای ضد فشار خون، گشادکننده های عروق، ضد بارداری خوراکی و شیرین بیان، 4- 2 هفته قبل از انجام آزمایش اجتناب کند.
نمونه صبحگاهی از بیمار بگیرید. زیرا مقدار رنین در صبح بیشتر است.

آزمایش رنین چیست؟

این آزمایش سطح رنین خون شما را اندازه گیری می کند. رنین یک آنزیم است، پروتئینی که واکنش های شیمیایی خاصی را در بدن شما سرعت می بخشد. توسط کلیه های شما ساخته شده است. هنگامی که فشار خون یا سدیم شما کاهش می یابد یا پتاسیم شما افزایش می یابد، کلیه ها رنین آزاد می کنند. به این دلیل که رنین همچنین به عنوان یک هورمون (یک پیام رسان شیمیایی در جریان خون شما که عملکرد سلول ها یا اندام های خاص را کنترل می کند) عمل می کند تا به کنترل فشار خون شما کمک کند.

رنین تولید هورمون دیگری به نام آلدوسترون را کنترل می کند که در غدد فوق کلیوی شما ساخته می شود. اینها دو غده کوچک هستند که در بالای کلیه ها قرار دارند. آلدوسترون به ثابت نگه داشتن فشار خون کمک می کند. این کار را با کمک به تعادل سطح دو الکترولیت در خون شما انجام می دهد: پتاسیم و سدیم.

معمولاً اگر رنین افزایش یا کاهش یابد، آلدوسترون نیز همین کار را می کند. این سطوح در صبح در بالاترین سطح هستند و در طول روز تغییر می کنند. وضعیت شما (نشستن، ایستادن، و غیره)، سطح استرس و برخی داروها می توانند بر سطح رنین و آلدوسترون شما تأثیر بگذارند.

اگر سطح رنین و/یا آلدوسترون شما طبیعی نباشد، می تواند نشانه ای از اختلال غده فوق کلیوی باشد. از آنجایی که این دو هورمون با هم کار می کنند، آزمایش آلدوسترون اغلب همزمان با آزمایش رنین انجام می شود.

چرا به آزمایش رنین نیاز دارم؟

در صورت تشخیص فشار خون بالا، به خصوص اگر به داروهای استاندارد فشار خون به خوبی پاسخ ندهد، ممکن است نیاز به آزمایش رنین داشته باشید. این آزمایش می تواند نشان دهد که آیا PA باعث این بیماری شده است یا خیر.
گاهی اوقات، PA باعث سطوح پایین پتاسیم می شود، بنابراین اگر علائم کمبود پتاسیم را دارید ممکن است به این آزمایش نیز نیاز داشته باشید. بسته به علت و میزان پایین بودن سطح پتاسیم، علائم شما ممکن است متفاوت باشد. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

اگر نتایج شما مقدار رنین بالاتر از حد طبیعی را نشان دهد، ممکن است نشانه ای از موارد زیر باشد:

بیماری آدیسون (همچنین نارسایی آدرنال نیز نامیده می شود)، وضعیتی که در آن غدد آدرنال شما به اندازه کافی برخی از هورمون ها را تولید نمی کنند.
سیروز، زخم کبد
کم آبی بدن

اگر نتایج شما مقدار کمتر از حد طبیعی رنین را نشان دهد، ممکن است نشانه ای از موارد زیر باشد:

کاربردهای بالینی:

ارزیابی بیماران دارای فشار خون بالا ( هایپرتانسیون).
تشخیص افتراقی آلدوسترونیسم اولیه (آدنوم آدرنال،کارسینوم و هیپرپلازی آدرنال قشری) از آلدوسترونیسم ثانویه (بیماری رنووسکولار، تخلیه نمک، انباشت پتاسیم، نارسایی قلبی همراه با آسیت، بارداری و سندرم بارتر).

مقادیر طبیعی:

بزرگسالان ( رژیم محدود شده سدیم)

18 تا 39 سالگی2.9 – 24.0 ng/ml/hour

40 سال و بالاتر2.9 – 10.8 ng/ml/hour

بزرگسالان ( رژیم با مقادیرطبیعی سدیم)

18 تا 39 سالگی≤0.6 – 4.3 ng/ml/hour

40 سال و بالاتر≤0.6 – 3.0 ng/ml/hour

3- 0 سال .16.6 ng/ml/ hour >

6- 3 سال .7 ng/ml/ hour >

9- 6 سال 4.4 ng/ml/ hour >

12- 9 سال:5.9 ng/ml/ hour >

15- 12 سال:4.2 ng/ml/ hour >

18- 15 سال:4.3 ng/ml/ hour >

ورید کلیوی: نسبت رنین کلیه مبتلا به کلیه سالم : 1/4>

مقادیر بحرانی: نسبت پلاسمایی آلدوسترون به رنین: 30 - 50<

عوامل مداخله گر:

بارداری
کاهش مصرف نمک
افزایش مصرف شیرین بیان و کافئین
تغییرات ریتم شبانه روزی ( سیرکادین ریتم)
وضعیت بدن (خوابیده یا ایستاده)
داروهای فزاینده سطح رنین: داروهای ضد فشار خون بالا، مهارکننده های آنزیم مبدل آنزیوتانسین ( ACE)، دیورتیکها، استروژنها، ضدبارداری خوراکی (OCP)، رادیوایزوتوپها و گشادکننده های عروقی (وازودیلاتورها).
داروهای کاهنده سطح رنین: بتا بلوکرها، کلونیدین، پتاسیم، شیرین بیان و رزرپین.