انسولین Insuline
تستی است و چرا مهم است؟
انسولین هورمونی است که توسط لوزالمعده (پانکراس) ترشح می‌شود و نقش کلیدی در تنظیم قند خون و متابولیسم انرژی دارد. اندازه‌گیری آن برای تشخیص پیش دیابت، مقاومت انسولینی و دیابت نوع ۲ اهمیت دارد و می‌تواند روند پیشگیری را هدایت کند.
علائم و عوارض تغییرات آن
مقاومت انسولینی ممکن است بدون علامت باشد، اما می‌تواند باعث افزایش وزن، خستگی مزمن، گرسنگی مکرر، افزایش فشار خون و افزایش تری‌گلیسیرید شود. افزایش طولانی‌مدت انسولین می‌تواند منجر به دیابت و اختلالات متابولیک شود.
محدوده طبیعی و نکات نمونه‌گیری
محدوده طبیعی انسولین ناشتا: ۲–۲۵ μIU/mL.
نمونه‌گیری پس از ۸–۱۰ ساعت ناشتا توصیه می‌شود تا سطح انسولین تحت تأثیر غذای اخیر قرار نگیرد. همچنین استرس شدید یا ورزش سنگین ۱۲–۲۴ ساعت قبل می‌تواند نتیجه را تغییر دهد.
دلیل شرایط نمونه‌گیری
غذا، ورزش، استرس و برخی داروها می‌توانند سطح انسولین را به‌طور موقت افزایش دهند. رعایت ناشتایی و پرهیز از فعالیت شدید باعث می‌شود اندازه‌گیری دقیق و واقعی از وضعیت متابولیک بدن حاصل شود.
علائم هشداردهنده برای انجام تست
افزایش وزن غیرقابل توضیح، خستگی مداوم، گرسنگی مکرر، افزایش فشار خون، سابقه دیابت خانوادگی و سندرم متابولیک از نشانه‌هایی هستند که انجام تست انسولین و بررسی مقاومت انسولینی را ضروری می‌کنند.
سبک زندگی و عوامل مؤثر (نسخه علمی و نو)
مطالعات نشان می‌دهند ترکیب وعده‌های غذایی با شاخص گلایسمیک پایین و افزایش پروتئین و فیبر در وعده‌ها باعث کاهش مقاومت انسولینی می‌شود. علاوه بر این، تمرینات کوتاه و پرفشار (HIIT) به طور متناوب حساسیت سلول‌ها به انسولین را افزایش می‌دهد. تنظیم چرخه خواب و کاهش اختلالات ریتم شبانه‌روزی نیز نقش مهمی در پیشگیری از اختلال متابولیک دارد.