Morphine (Morphine Level / Urine Morphine Test)
اندازهگیری مورفین معمولاً بهصورت «آزمایش ادرار مواد مخدر» انجام میشود و برای تشخیص مصرف تریاک، مورفین، هروئین و مشتقات اپیوئیدی بهکار میرود. مورفین پس از مصرف خوراکی یا تدخینی تریاک و همچنین پس از مصرف هروئین (که سریعاً به مورفین تبدیل میشود) در ادرار ظاهر میشود. این آزمایش برای ترک اعتیاد، غربالگری قبل از اشتغال، بررسی مصرف پنهانی، پایش درمان نگهدارنده و نیز ارزیابی مسمومیت استفاده میشود. مثبت شدن تست نشانه وجود متابولیتهای مورفین است و مقدار آن شدت و نوع مصرف را دقیقاً مشخص نمیکند.
نمونه معمولاً ادرار تازه است و ناشتایی لازم نیست. شایعترین خطاها شامل «رقیق کردن ادرار»، مصرف زیاد آب قبل از نمونهگیری و استفاده از مواد تقلبی است. برخی غذاها و داروها تأثیری روی مورفین ندارند، اما مصرف بذر خشخاش (Poppy seed) میتواند در ساعات اولیه باعث مثبت شدن کاذب شود. مدت ماندگاری مورفین در ادرار بسته به مقدار مصرف معمولاً ۱ تا ۳ روز و در مصرف سنگین تا ۵ روز است. آزمایش اولیه (Screen) بر پایه روش ایمنواسی انجام میشود و در صورت مثبت شدن با تست تأییدی (GC/MS) تأیید میشود.
محدودههای قابل گزارش (ادرار):
Cutoff آزمایش غربالگری:
۳۰۰ ng/mL
مدت ماندگاری معمول:
۱ تا ۳ روز