Valproate (Valproic Acid Level)
والپروات یک داروی ضدتشنج و تثبیتکننده خلق است که برای درمان انواع مختلف صرع، اختلال دوقطبی و پیشگیری از میگرن استفاده میشود. سطح خونی این دارو بهشدت وابسته به متابولیسم کبد و میزان اتصال به آلبومین است و در بیماران با بیماریهای کبدی یا آلبومین پایین، مقدار «فری» دارو افزایش مییابد حتی اگر سطح تام طبیعی باشد. اندازهگیری Valproate Level برای تنظیم دوز، بررسی مسمومیت، و ارزیابی علت کنترلنشدن تشنج ضروری است.
نمونه مورد نیاز خون وریدی است و معمولاً باید در حالت «تروف» یعنی درست قبل از دوز بعدی گرفته شود تا مقدار پایدار دارو اندازهگیری شود. ناشتایی لازم نیست. والپروات با داروهای دیگر تداخل مهم دارد: سطوح فنیتوئین و لاموتریژین را بالا میبرد، و داروهای القاکننده آنزیمی (کاربامازپین، فنوباربیتال، فنیتوئین) میتوانند سطح آن را کاهش دهند. بیماریهای کبدی، سن بالا، بارداری و هیپوآلبومینمی نیز بر مقدار مؤثر دارو اثر میگذارند.
افزایش بیش از حد سطح والپروات میتواند باعث خوابآلودگی، لرزش، تهوع، مشکلات تعادلی، گیجی و در موارد شدید «انسفالوپاتی ناشی از والپروات» شود. کاهش سطح آن معمولاً باعث کنترل ناکافی تشنج یا ناپایداری خلق میشود. این تست برای پایش بیماران با درمان طولانیمدت، بررسی کتاُف دوز در بیماران با علائم مسمومیت و تنظیم درمان در مصرف همزمان چند دارو اهمیت ویژهای دارد.
مقادیر درمانی (میکروگرم بر میلیلیتر):
سطح درمانی معمول:
۵۰ تا ۱۰۰
سطح درمانی در برخی بیماران صرع مقاوم:
تا ۱۲۵
سطح خطر مسمومیت:
بالاتر از ۱۵۰