سایر نام ها: آمیلاز توتال، آمیلاز خون، ادرار
نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم یا پلاسمای هپارینه، ادرار رندم یا 2 ساعته، مایعات بدن
حجم نمونه مورد نیاز: 0.5 mLبرای سرم و مایعات بدن و 5 ml برای ادرار
شرایط نمونه گیری:
- نیاز به ناشتا بودن بیمار نمی باشد.
- در مورد جمع آوری ادرار 2 ساعته، ساعت 8 صبح مثانه باید تخلیه گشته و ادرار دور ریخته شود و پس از آن تا ساعت 10 ادرار در ظرف ادرار جمع آوری گردد.
کاربردهای بالینی: به منظور پایش عملکرد پانکراس و تشخیص و پیگیری سیر بالینی پانکراتیت از سایر علل بیماری های حاد ناحیه شکمی بکار می رود.
مقادیر طبیعی:
سرم:
تا یک ماهگی 0-6 U/L
1تا 6 ماهگی 11-17 U/L
6 تا 12 ماهگی 6-44 U/L
1 تا 3 سالگی 8-79 U/L
4 تا 17 سالگی 21-110 U/L
18 سال و بالاتر 26-102 U/L
ادرار:
ادرار 2 ساعته: 3-26 U/hour
تفسیر:
در پانکراتیت حاد، افزایش گذرا در فعالیت آمیلاز سرم در عرض 2 تا 12 ساعت بعد از شروع اتفاق می افتد و معمولا بعد از گذشت روز سوم یا چهارم به حالت عادی برمی گردد. 4 تا 6 برابر محدوده مرجع افزایش فعالیت آنزیم در 12 تا 72 ساعت ابتدایی معمول است. مقادیر افزایش فعالیت آنزیم سرم با شدت اختلال پانکراس مرتبط نیست. از آنجایی که چندین ارگان این آنزیم را تولید می کنند، بنابراین این آنزیم یک شاخص ویژه برای عملکرد پانکراس نمی باشد. افزایش میزان آنزیم ممکن است در تعدادی از فرآیندهای بیماری غیر پانکراتیک از جمله اوریون، انسداد مجرای بزاقی، حاملگی خارج رحمی، و انسداد و انفارکتوس روده دیده شود.