مونوسیت (Monocytes)
مونوسیت‌ها از انواع گلبول‌های سفید هستند. همانند سایر گلبول‌های سفید، مونوسیت‌ها نیز در از بین بردن عوامل مهاجم در بدن نقش دارند، اما این نوع از گلبول‌ها در روند التیام یافتن و بهبود زخم‌ها نیز تاثیرگذار هستند.
تحقیقات نشان می‌دهد مونوسیت‌ها به روش‌های مختلف، همچون بلعیدن، هضم کردن و فاگوسیت ذرات مهاجم به سیستم ایمنی در مقابله با این عوامل کمک می‌کنند، بدون اینکه علائم التهابی ایجاد شود.
مونوسیت‌ها در مغز استخوان تولید شده و سپس به سمت رگ‌های خونی، انتقال می‌یابند. در حقیقت مونوسیت‌ها به وسیله پدیده‌ای به نام تراگذری (دیاپدز) از منافذ رگ‌های خونی عبور می‌کنند و وارد بافت‌ها می‌شوند هنگامی که این سلول‌ها به بافت‌های مختلف بدن رسیدند، به آن‌ها ماکروفاژ گفته می‌شود .
وقتی که به مونوسیت‌ها نیاز باشد، آن‌ها به سایر ارگان‌ها نظیر طحال، کبد، ریه‌ها و مغز استخوان مهاجرت می‌کنند. در سیستم ایمنی ذاتی طحال یکی از جایگاه‌های فعال تلقی می‌شوند.
تعداد زیادی از مونوسیت‌ها که به صورت ماکروفاژ از مغز استخوان رها شده‌اند به بافت‌های مختلف بدن مهاجرت می‌کنند تا بافت را از سلول‌های مرده پاک‌سازی کنند. و با نابود کردن سلول‌های مرده، نقش مهمی را در سیستم ایمنی بدن ایفا می‌کنند
ماکروفاژها مسئولیت بسیاری از عملکردهای سلولی را بر عهده دارند که شامل ازبین‌بردن بافت مرده یا آسیبدیده، نابودکردن سلول‌های سرطانی و تنظیم واکنش ایمنی می‌باشد.
محدوده نرمال مونوسیت‌ها : مونوسیت‌ها معمولا درصد کمی از گلبول‌های سفید خون را تشکیل می‌دهند (2 تا 8 درصد از گلبول‌های سفید).
به بالا بودن سطح مونوسیت در خون، به اصطلاح "مونوسیتوز" گفته می‌شود.
عواملی که می تواند افزایش دهنده سطح مونوسیت‌ها در خون باشد :
• عفونت‌های ویروسی مانند اوریون و سرخک
• عفونت‌های انگلی
• بیماری التهابی مزمن
• سل (یک بیماری مزمن تنفسی که از یک باکتری، ناشی می‌شود)
هم‌چنین این افزایش می‌تواند پاسخی به استرس زیاد یا شوک باشد. در برخی موارد، افزایش شمار مونوسیت‌ها می تواند به دلیل افزایش تولید اجزای خونی هنگام بارداری ، یا آسیب بافتی، پوکی استخوان، بیماری‌های متابولیک، و بیماری‌های خود ایمنی باشد.
*اخیرا برخی از مطالعات نشان داده‌اند که بالا بودن تعداد مونوسیت‌ها می‌تواند نشانه بیماری‌های قلبی عروقی نیز باشد. به همین دلیل، تشخیص زودهنگام این مساله، می‌تواند به ارزیابی وضعیت سلامتی قلب نیز کمک کند.
درمان سطح بالای مونوسیت : درمان افزایش سطح سلول‌های مونوسیت، به علت افزایش آن‌ها بستگی دارد. به همین خاطر، پزشک ممکن است آزمایش‌های بیشتری را برای شما تجویز کند. *اگر می‌خواهید مونوسیت‌ها را در محدوده طبیعی نگه دارید، ورزش کردن را فراموش نکنید. برخی از پژوهش‌ها نشان می‌دهند که ورزش می‌تواند به تنطیم سطح مونوسیت‌ها در بدن کمک کند؛ به ویژه با بالا رفتن سن.
*از آنجایی که مونوسیت‌ها معمولا به التهاب پاسخ می‌دهند، مصرف غذاهای ضدالتهاب می‌تواند به تنظیم سطح آن‌ها کمک کند.
رژیم مدیترانه‌ای، یک نمونه فرهنگ غذایی عالی برای کاهش التهاب در بدن محسوب می‌شود. این رژیم شامل انواع سبزیجات تازه، میوه، آجیل، دانه‌ها، ماهی، روغن زیتون و غلات کامل است.
توجه: تنها کسی که می‌تواند تعیین کند که به درمان نیاز دارید یا با تغییر سبک زندگی می‌توانید این مشکل را حل کنید، دکتر متخصص است.
پایین بودن مونوسیت در آزمایش خون
در صورتی که تعداد مونوسیت‌های موجود در خون شما، از بازه نرمال آن (2 تا 8 درصد) کمتر باشد، به آن مونوسیتوپنی گفته می‌شود. وقتی که تعداد مونوسیت‌ها و به طور کلی، گلبول‌های سفید به شکل محسوسی کم شوند، می‌تواند نشانه یکی از مشکلات زیر باشد:
• بیماری‌های انگلی
• واکنش‌های آلرژیک شدید
• کمبود ویتامین‌ها
• بیماری‌های کبد و طحال
• اختلالات مادرزادی
• بیماری‌های خود ایمنی
توجه : تنها پزشک می‌تواند تشخیص دهد که کاهش تعداد مونوسیت‌ها در خون شما، نگران کننده است یا خیر.