آزمایش C4
نام اختصاریC4:
سایر نام ها : کمپلمان C4، Funtional C4,C4 Functional complement
نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم یا پلاسمای حاوی EDTA، هپارین سیترات
شرایط نمونه گیری: ترجیحاً بیمار ناشتا باشد.
مقادیر طبیعی:
مردان12 -72 mg/dl
زنان13 -75 mg/dl
آزمایش خون C4 چه چیزی را بررسی میکند؟
آزمایش خون مکمل C4 یا آزمایش جزء 4 مکمل ، میزان پروتئین C4 را در خون شما اندازه می‌گیرد. پروتئین C4 سیستم ایمنی شما را تقویت می کند تا بتواند از بدن شما در برابر باکتری ها و ویروس ها محافظت کند. C4 یکی از 9 پروتئین مکمل اصلی است که C1 تا C9 را نشان می‌دهند.
اطلاعات مربوط به سطوح C4 شما می تواند به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما بگوید که سیستم ایمنی شما چقدر خوب کار می کند. سطوح پایین C4 به این معنی است که شما در معرض خطر ابتلا به بیماری خود ایمنی یا عفونت هستید. سطح بالای C4 می تواند به این معنی باشد که بدن شما در حال بهبودی از یک بیماری است یا بدن شما به خوبی به درمان یک اختلال خود ایمنی پاسخ می دهد.
آزمایش خون C4 چه زمانی انجام می شود؟
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است آزمایش C4 را در موارد زیر توصیه کند:
- علائم یک اختلال خود ایمنی مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید
- عفونت های باکتریایی یا قارچی مکرر.
- درد عضلانی یا مفصلی.
- تورم یا التهاب.
- برای نظارت بر اینکه آیا درمان یک اختلال خودایمنی مؤثر است یا خیر.
سطوح پایین C4 به چه معناست؟
سطح پایین پروتئین C4 می تواند نشانه ای از موارد زیر باشد:
- یک بیماری خودایمنی یا اینکه شما در معرض خطر بالاتر ابتلا به یک اختلال خود ایمنی هستید.
- عفونت های باکتریایی مکرر
- کم خونی همولیتیک
- هپاتیت
- آنژیوادم ارثی (تورم زیر پوست).
- بیماری کلیوی.
- سیروز
- سوء تغذیه
سطوح بالای C4 به چه معناست؟
سطوح بالای پروتئین C4 ممکن است به این معنی باشد که شما در حال بهبودی از یک عفونت یا بیماری هستید. اگر در حال دریافت درمان برای یک بیماری خودایمنی هستید، C4 بالا معمولاً به این معنی است که درمان موثر است.
سطوح بالای C4 همچنین ممکن است نشانه ای از شرایط بهداشتی زیر باشد:
- کولیت زخمی.
- سارکوئیدوز (بیماری التهابی).
- انواع خاصی از سرطان.
کاربردهای بالینی: اندازه گیری کمپلمان عمدتاً برای تشخیص اِدم عروقی (آنژیوادم) و ارزیابی فعالیت بیماری در مبتلایان به لوپوس اریتروماتوز سیستمیک ( SLE)، نفریت پرولیفرایتو غشایی و نفریت بعد از عفونت استرپتوکوکی به کار می رود.
عوامل مداخله گر:
افزایش فیزیولوژیک در اثر مصرف سایمتدین، سیکلوفسفامید ( در بیماران مبتلا به لوپوس) و دانازول مشاهده می شود.