آپولیپوپروتئین A1

 
آزمایش Apo A1

نام اختصاری Apo A1:

سایر نام ها: آپولیپوپروتئین A1

نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم ، پلاسما هپارینه یا EDTA  دار

شرایط نمونه گیری:

• 12 – 10 ساعت ناشتایی لازم است . مصرف آب مجاز می باشد.
• بیماران 24 ساعت قبل از نمونه گیری از مصرف الکل اجتناب کنند. همچنین مجاز به کشیدن سیگار   نمی باشد. 

کاربردهای بالینی:

این آزمایش به منظور ارزیابی احتمال خطر بروز بیماری های قلبی آتروژنیک و بیماری های عروقی  محیطی بکار می رود. سطح این ترکیبات در مقایسه با لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) ، لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL) و لیپوپروتئین با چگالی بسیار پایین (VLDL)، شاخص بهتری برای خطر بیماری آتروژنیک می باشد.

 مقادیر طبیعی:

بزرگسالان/ کهنسالان :

مردان mg/dl 160 – 75

زنان mg/dl 175 – 80

کودکان/ نوجوانان :

پسر mg/dl 167 – 67

دختر mg/dl 148- 60

نوزادان :

پسر mg/dl 93 – 41

دختر  mg/dl 106 – 38

نسبت Apo A1/B  :

مرد 2.24 – 0.85

زن 3.23 – 0.76

عوامل مداخله گر:

1. هموگلوبین ، بیلی روبین، تری گلسیرید و لیپید تزریقی در مقادیر بالا منجر به تداخل در نتایج آزمایش می شود.
2. ورزش می تواند نسبت افزایش سطح آپو A1 گردد.
3. استعمال سیگار ممکن است سطح آن را کاهش دهد.
4. رژیم های غذایی سرشار از کربوهیدرات یا چربی های حاوی چندین عامل غیر اشباع می تواند موجب کاهش سطح آپو A1 گردد.
5. داروهای افزایش دهنده : کاربامازپین ، استروژن ها، اتانول، لوواستاتین، نیاسین، ضدبارداری های خوراکی ، فنوباربیتال، پراواستاتین و سیم واستاتین.
6. داروهای کاهش دهنده : آندروژن ها، بلوکه کننده های بتا، دیورتیک ها و پروژسترون ها

چه چیزی در حال آزمایش است؟

• آپولیپوپروتئین A-I (apo A-I) پروتئینی است که نقش خاصی در انتقال و متابولیسم لیپیدها دارد و جزء پروتئینی اصلی در لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL، "کلسترول خوب") است. این آزمایش میزان apo A-I خون را اندازه گیری می کند.

• لیپیدها به تنهایی نمی توانند در خون حل شوند. آنها مانند نفتی هستند که روی آب شناور است. آپولیپوپروتئین ها پروتئین هایی هستند که با لیپیدها ترکیب می شوند و ذرات لیپوپروتئین می سازند که می توانند لیپیدها را در سراسر جریان خون انتقال دهند. آپولیپوپروتئین ها یکپارچگی ساختاری لیپوپروتئین ها را فراهم می کنند و از لیپیدهای آب گریز (آب گریز) در مرکز آنها محافظت می کنند.

• بیشتر لیپوپروتئین ها غنی از کلسترول یا تری گلیسیرید (دو لیپید اصلی) هستند و آنها را در سراسر بدن برای جذب توسط سلول ها حمل می کنند. HDL اما مانند یک تاکسی خالی است. به بافت ها می رود و کلسترول اضافی را می گیرد و سپس آن را به کبد می رساند. در کبد، کلسترول یا برای استفاده در آینده بازیافت می شود یا در صفرا دفع می شود. انتقال معکوس HDL تنها راهی است که سلول ها می توانند از شر کلسترول اضافی خلاص شوند. این انتقال معکوس به محافظت از شریان ها کمک می کند و اگر HDL کافی وجود داشته باشد، حتی می تواند تجمع پلاک های چربی را معکوس کند، رسوبات ناشی از تصلب شرایین که می تواند منجر به بیماری قلبی عروقی (CVD  ) شود.

• آپولیپوپروتئین A آنزیم‌هایی را فعال می‌کند که کلسترول را از بافت‌ها وارد HDL می‌کنند و به HDL اجازه می‌دهد تا در پایان انتقال توسط گیرنده‌های کبد شناسایی و متصل شود. دو شکل آپولیپوپروتئین A وجود دارد: apo A-I و  apo A-I . Apo A-II نسبت بیشتری نسبت به apo A-II یافت می شود (حدود 3 به 1). غلظت apo A-I را می توان مستقیماً اندازه گیری کرد و با سطوح HDL تمایل به افزایش و کاهش دارد. کمبود در apo A-I با افزایش خطر ابتلا به CVD مرتبط است. سطوح Apo A-I اطلاعات بیشتری را برای کمک به ارزیابی خطر CVD، به ویژه زمانی که سطح HDL پایین است، ارائه می دهد.

چگونه استفاده می شود؟

1. کمک به تشخیص بیماری های ارثی یا اکتسابی که باعث کمبود آپو A-I می شود
2. کمک به ارزیابی افرادی که سابقه شخصی یا خانوادگی بیماری قلبی و/یا کلسترول و تری گلیسیرید بالا یا HDL پایین دارند.
3. اثربخشی تغییرات سبک زندگی و درمان های چربی را کنترل کنید
4. ممکن است برای تعیین نسبت apo B/apo A-I، آپو A-I همراه با آزمایش آپولیپوپروتئین B (apo B) سفارش داده شود. این نسبت گاهی اوقات به عنوان جایگزینی برای نسبت کلسترول تام/HDL (گاهی اوقات به عنوان بخشی از پروفایل لیپیدی گزارش می شود) برای ارزیابی خطر ابتلا به CVD استفاده می شود.

چه زمانی باید آزمایش شود؟

هنگامی که مقدار HDL-C پایین، کلسترول و تری گلیسیرید بالا (هیپرلیپیدمی) و/یا سابقه خانوادگی CVD دارید. هنگامی که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما در تلاش است تا خطر ابتلا به بیماری قلبی را ارزیابی کند. هنگام نظارت بر اثربخشی درمان لیپید و/یا تغییرات سبک زندگی

چه زمانی سفارش داده می شود؟

• Apo A-I ممکن است زمانی اندازه گیری شود که فردی سابقه شخصی یا خانوادگی سطوح غیر طبیعی چربی و/یا CVD زودرس داشته باشد. ممکن است زمانی تجویز شود که یک پزشک در تلاش است علت کلسترول بالای یک فرد را تعیین کند و/یا مشکوک باشد که ممکن است به دلیل اختلالی باشد که باعث کمبود apo A-I شده است.

• زمانی که یک پزشک بخواهد نسبت apo B/apo A-I را به عنوان شاخص خطر CVD بررسی کند، ممکن است آپو A-I همراه با apo B تجویز شود تا کلسترول "بد" به "خوب" را ارزیابی کند.

• آپو A-I ممکن است همراه با سایر آزمایش‌ها، زمانی که فردی تحت درمان کاهنده چربی یا تغییراتی در سبک زندگی قرار گرفته باشد، مانند کاهش چربی رژیم غذایی و افزایش ورزش منظم، برای نظارت بر اثربخشی تغییرات تجویز شود.

تغییرات در سطوح apo A-I ممکن است با عوامل دیگری نیز مرتبط باشد. برخی از شرایطی که به کاهش یا افزایش apo A-I کمک می کنند در زیر فهرست شده اند.

Apo A-I ممکن است با موارد زیر کاهش یابد:

1. بیماری مزمن کلیه
2. استفاده از داروهایی مانند: آندروژن ها، بتا بلوکرها، دیورتیک ها و پروژستین ها (پروژسترون مصنوعی)
3. سیگار کشیدن
4. دیابت کنترل نشده
5. چاقی

برای بالا بردن apo A-I خود چه کنم؟

رفتارهایی که تمایل به افزایش HDL دارند، آپو A-I را نیز بالا می برند. ورزش منظم یکی از بهترین راه ها برای افزایش HDL و apo A-I است. با کاهش چربی های اشباع شده در رژیم غذایی، حفظ وزن سالم و ورزش، می توانید به کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی کمک کنید.

توضیحات:

• آپولیپوپروتئین ها شاخص های بهتر از HDL، LDL، VLDL برای پیش بینی بروز خطرات آتروژنیک می باشد.
• کاهش سطح آپو A1 و افزایش سطح آپو B با افزایش خطر بیماری شریان کورونر همراه است.
• تحیقیقات نشان دهنده آن است که افزایش سطح LP(a) با بالا رفتن خطر بیماری شریان کورونر در ارتباط است.
• آمادگی برای این آزمون مستلزم 14 – 12 ساعت ناشتایی قبل از آزمایش می باشد. تنها مصرف آب مجاز است.
• پلاسمای خون افراد مبتلا به بیماری تانجیر (Tangier) حداکثر حاوی 1% از آپو A1 نسبت به پلاسما افراد طبیعی می باشند.