RBCمخفف کلمه سلول قرمز خون است. این سلول های قرمز یا همان گلبول های قرمز، در واقع اصلی ترین قسمت خون و عامل رنگ قرمز آن هستند. خود این رنگ قرمز به دلیل وجود ماده ای به نام هموگلوبین است که کمک می کند گلبول قرمز، اصلی ترین وظیفه خود یعنی حمل و نقل اکسیژن و دی اکسیدکربن را انجام دهد. به طور خلاصه می شود گفت گلبول های قرمز وسیله حمل و نقل اکسیژن از ریه به بقیه سلول های بدن هستند.
مقادیر طبیعی: بین 4.7 تا 6.1 میلیون در هر میکرولیتر خون. این عدد برای خانم ها مقداری کمتر و در کودکان مقداری بیشتر است.

چه چیزهایی باعث کاهش آن می شوند؟

خونریزی های گوارشی یا خونریزی های واضح از محل زخم، سوء تغذیه و فقر آهن یا کمبود ویتامینB12   ، شکستن سلول های خونی یا همولیز در اثر بعضی بیماری های خاص مثل فاویسم، بعضی مشکلات ژنتیکی مثل گلبول های قرمز سلول داسی شکل و مشکلات مغز استخوان، باعث پایین آمدن مقدار گلبول های قرمز می شوند .نارسایی و بعضی مشکلات کلیوی، بیماری های مزمن و تومورهای سرطانی و همچنین بیماری های روماتوئید هم باعث از بین رفتن  RBCهای خون و کاهش این عدد در برگه آزمایش می شوند.

چه چیزهایی باعث افزایش آن می شود؟

مقدار بالای گلبول قرمز می تواند نشان دهنده ظرفیت بالای حمل اکسیژن باشد. در بعضی ورزشکاران و همچنین زندگی در ارتفاع به خاطر کمبود اکسیژن در هوا باعث افزایش  RBC خون می شود. بیماری های ریوی یا کلا” هر نوع بیماریی که هیپوکسی مزمن (کمبود اکسیژن طولانی مدت در بدن) ایجاد می کند، مثلا بیماری مادرزادی قلبی، هم باعث تولید بیشتر RBC می شوند.

نکته :

ـ  گلبول قرمز به طور طبیعی بعد از تولید در مغز استخوان، ۱۲۰ روز در خون زندگی می کند و در آخر عمر خود خرد می شود و به عناصر سازنده اش تبدیل می شود.
ـ  مقدار RBC ها در طی بارداری به طور طبیعی کمی کمتر نشان داده می شود، چون حجم مایع خون افزایش پیدا کرده است.
ـ  عدد RBC در واقع مقدار دقیق گلبول های قرمز در ۱میلی لیتر خون محیطی است.
ـ  بسته به آزمایشگاه و نوع کیت مورد استفاده، ممکن است مقیاس شمارش این سلول فرق کند.
ـ  خوردن داروهایی مثل کلرامفنیکل هم باعث کاهش RBC می شود.